Gesu disch in ün’istorgia cur ch’el guarischa ün suord-müt: Ephata! Quai voul dir: At driva! E quist cumond o plütost quist invid am dà da pensar. Che manaja Gesu cun quai?
Schi’s riva la gazetta, guarda las novitats illa televisiun o i’l internet, schi s’es pel solit inuondà da fominas e guerras civilas, accidaints e catastrofas da natüra, fatschas d’umans marcadas dal patir e da la dolur, dumandond agüd e sustegn. Fatschas plainas d’emoziuns profuondas, otras sco petrifichadas, na plü capablas da s’exprimer.
Lur fatschas o lur pleds ans claman da gnir in agüd, da’s metter aint per els e da nu tils laschar sulets in lur bsögns.
Quai m’es michatant bod massa bler, üna lavina chi’m va suroura, ir a güdar nu pudaina, co mâ pudessna, da dar a dretta e brich dar a schnestra nun ans para neir güst, dar dapertuot nu va e l’ultim resta a no la noscha conscienza e’l sentimaint da star davant ün mantun enorm, sainza la pussibiltà da gnir suroura. Pelplü ans cuffortaina lura dschand cha no hajan eir problems e cha no hajan da gnir a fin il prüm cun quels.
Cumpaschiun vaina, cler, ma no nu vain sentimaints e cumpaschiun avuonda, ed eu am saint lura maladester ed imbarazzà
Cumpaschiun vaina, cler, ma no nu vain sentimaints e cumpaschiun avuonda, ed eu am saint lura maladester ed imbarazzà.
E precis in quista situaziun doda l’invid da Gesu: Ephata, at driva. Da’s drivir, invezza da’s rinserrar aint in sai svess. Almain üna jada il di, cur chi’s tratta par exaimpel da tadlar ad ün conuman, da s’allegrar cun el, da gnir in agüd cun ün pled o cun üna spüerta. As drivir cun ün’emoziun, cun empatia o cun cumpaschiun, stimond ot e arcugnuschond eir las persunas chi van a güdar e chi’s mettan aint.
No nu pudain far our da tuot las doluors dal muond nossas doluors, our dal patir da blers eir nos patir. Ma eu poss batter cunter mia tentaziun da’m serrar giò. E scha no ans drivin, faina sgüra eir l’experienza cha no survgnin cumpaschiun e sustegn cur cha no eschan in bsögn.
At driva dà al suord-müt la libertà d’inscuntrar al muond ed als umans in üna tuot otra maniera sco fin qua. At driva dà eir a no l’occasiun d’inscuntrar ün oter muond, oters umans.
Ephata, at driva.